kohoBeat


 

Paimenet

(Los pastores)

Eero Eerola (1939-).

Kaksi paimenta karjoja metsään vie,
kaksi paimenta torvea soittaa,
niin vilvas on metsolan vihreä tie,
uni pienen paimenen voittaa.

Sinipiikojen karkelo keinutti pois
sen paimenen korpien syliin,
ja on kuni toisen soitto nyt sois
yhä kaipuuta suuriin kyliin.

Yksi illalla soittavi torvea vain,
yksi karjoja kotiin huhuu.
Sen toisen korvahan korpi ain
niin outoja unia puhuu.

Sen huilussa metsien houkutus soi,
sinipiiat on silmien eessä.
Hoi, paimenta hoi, hoi, hoi,
eksynyt paimen, kylä etsivi silmät veessä.

----

Dos pastores llevan su ganado al bosque. Dos pastores tocan sus cornos. El verde camino del bosque es tan frío que el sueño pronto hace presa en el joven pastor.

Un grupo de ninfas del bosque aparecen bailando y lo arrastran dentro de la profundidad del oscuro bosque. La música del otro pastor arroja un halo de nostalgia sobre las lejanas aldeas.

El pastor solitario toca su corno por la noche, el pastor solitario reúne su ganado. El otro pastor sólo oye los extraños sueños del bosque.

Su flauta hace sonar las extrañas tentaciones del bosque y las ninfas están en sus ojos. ¡Ay, pastor, ay, perdido pastor! La aldea te busca entre lágrimas.

Traducción: Lisbet Klockars y Javier Arrebola © kohoBeat 2009

← Back to Finlandia: Recital